تا فراقت تاخت بر من بارگی
ساختم با محنت و آوارگی

دل ز ما بردی، زهی جان پروری
خون ما خوردی، خهی غمخوارگی

چار و ناچارت چو ما فرمان بریم
چاره ما ساز در بیچارگی

چون عنان صبر بردی از کفم
یک زمان در کش عنان بارگی

وارهان یکدم از این بیداد و غم
زانکه شد بیداد غم یکبارگی