ای لبت شهر پر شکر کرده
لاله را داغ بر جگر کرده

خط سبزت به گرد چشمه نوش
سر از آب حیات بر کرده

لب لعلت ز بهر راحت روح
قند را با گلاب تر کرده

رفته از دیده در جگر تیرت
وز ره دل به جان گذر کرده

خم و پیچ خط تو خسرو را
داغ دیرینه تازه تر کرده