با تو در سینه جان نمی گنجد
تو درونی ازان نمی گنجد

ناتوانم ز عشق و هیچ علاج
در دل ناتوان نمی گنجد

تنگ دارد دل مرا که در او
جز تو کس، ای جوان، نمی گنجد

آنچنانی نشسته اندر دل
که نفس هم در آن نمی گنجد

می نگنجی تو در میانه جان
لیک جان در میان نمی گنجد

غم تو آشکار خواهم کرد
چه کنم، در نهان نمی گنجد

عشق در سر فتاد و عقل برفت
کاین دو در یک مکان نمی گنجد

تا که خسرو زبان گشاد از تو
سخنش در جهان نمی گنجد