۲۵۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۸۲

عافیت را بر زمین گردی نماند
مردمی را در جان مردی نماند

خاک بر فرق جهان زان کز وفا
در همه روی زمین گردی نماند

زان نمی خیزد چمن کز بهر او
مرصبا را هم دم سردی نماند

کیمیا شد زر چنان کز رنگ او
بوستان را هم گل زردی نماند

غصه را بر خود فروبر، خسروا
چون همه درد است و همدردی نماند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.