۳۲۵ بار خوانده شده

سبز ...

ای کاش
هزار تیغ ِ برهنه
بر اندوه تو می نشست
تا بتوانم
بشارتِ روشنی فردا را
بر فراز پلک هایت
نگاه کنم ...
*
اینک
صدایِ آن یار ِ بی دریغ
گل می کند
در سبزترین سکوت
و گلهایِ هرزه را
در بارش ِ مداوم خویش
دِرو می کند ...
*
جنگل
در اندیشه های سبز ِ تو
جاری ست ...
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:در سبزهای سبز ...
گوهر بعدی:شعری برای زخم ...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.