۲۶۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۹۴

هنگام گل است و باده باید
ساقی و حریف ساده باید

گر غنچه گره بر ابرو افگند
پیشانی گل گشاده باید

ساقی برخیز و یاربنشان
کاین شسته و آن ستاده باید

جان است پیام اهل دل را
جانی که به کف نهاده باید

وانگاه حریف ساده و مست
در دست من اوفتاده باید

خسرو، ز بتان کرشمه بد نیست
معشوقه خود مراده باید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.