۲۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۷۵

نگارا، از من مسکین چه خیزد؟
چرا هجر تو با ما می ستیزد؟

همی خیزد ز زلفت ناله دل
چو آن آواز کز زنجیز خیزد

مپوشان روی را بگذار، کز شرم
شود گل آب و در پیشت بریزد

منم خاک تو چندینم چه بیزی؟
کسی خود خاک را چندین نبیزد

چو جا در سینه خسرو گرفتی
درون او ز جان بیرون گریزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.