۲۳۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۰۵

دو زلف تو که سر اندر زمین رسانیده ست
به لاله بوی گل و یاسمین رسانیده ست

دهان تست چنان تنگ یا کسی بر موم
نشان حلقه انگشترین رسانیده ست

رواست در حق شهد او هزار نیش زند
بران مگس که لبت زانگبین رسانیده ست

خوش است خنده پروین، اگر چه دندان را
ز رشک خنده پروین برین رسانیده ست

هزار نقش به یک تخته ایست نوک قلم
که تخت تو بر نقاش چین رسانیده ست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.