هر سو که با هزار کرشمه خرام تست
صد دل فتاده پیش به هر نیم گام تست

وه آن تویی و یا مه گردون و یا خیال
ماهی که گاه گاه به بالای بام تست

جانم فدای زلف تو آندم که پرسمت
کاین چیست موی بافته، گویی که دام تست

خود را ز تو سلام کنم زان همی زیم
میرم ازین گمان نبرم کاین سلام تست

مستی گرم تمام بسوزد عجب مدار
زینسان که دل به پختن سودای خام تست

چون می کشی مرا ز کف خویش بیش ازین
یک جرعه ای بریز که ای کشته شام تست

خونم نگین نگین که فرو می چکد ز چشم
بر هر نگین ز کلک وفا نقش نام تست

جانی که هست در کف اندیشه ها گرو
بر رخ ز خون قباله نوشتم که نام تست

خسرو که هندوانه سخن کج کج آورد
یک خنده کن وظیفه او، چون غلام تست