دوشْ همه شب، دوشْ همه شب
گَشتم من بر بامِ اَفَندی

آخِرِ شب شُد، آخِرِ شب شُد
خوردم میْ از جامِ اَفَندی

شیر و شِکَر را، شَمس و قَمَر را
مایه بِبَخشَد، نامِ اَفَندی

نورِ دو عالَم، عشقِ قدیمی
دولتِ مُرغان، دامِ اَفَندی

شیرِ رَوان شُد خوش زِ بَیانَش
شیرِ سِیَه شُد رامِ اَفَندی

کامِ مُلوکان، جایزه گیری
جایزه بَخشی، کامِ اَفَندی

کَعبهٔ جان‌ها، رویِ مَلیحَش
پُختهٔ عالَم، خامِ اَفَندی

گَر اَلِفیّ و سابِقْ حَرفی
مَحو شو اَنْدَر لامِ اَفَندی

نور بُوَد او، نار نِمایَد
خاص بُوَد خود عامِ اَفَندی

بس کُن بس کُن، کَس نَتوانَد
که بِگُزارد وامِ اَفَندی