بی‌گَهان شُد، بَهرِ رفتن سویِ روزَن نَنْگَری
آتشی اَنْدَرزنی، از سویِ مَهْ، در مُشتری

مَنْگَر آخِر سوی روزَن، سویِ رویِ من نِگَر
تا زِ رویِ من به روزَن‌‌هایِ غَیبی بِنْگَری

رویِ زَرّینَم به هر سو شش جِهَت را لَعْل کرد
تا زِ لَعْلِ تو بیاموزید رویَم زَرگَری

شش جِهَت گوسالهٔ زَرّین و بانگشْ بانگِ زَر
گاوَکان بر بانگِ زَر، مَستانِ سِحْرِ سامِری

شیرگیرا گاو و گوساله به بانگِ زَر سِپار
چون که شیر و شیرگیرِ جامِ صِرفِ اَحْمَری

دشمنِ اسلام، زُلْفِ کافِرت، ما را بِگُفت
دور شو گَر مؤمنیّ و، پیشَم آ گَر کافَری

گُفتَمَش این لاف‌ها از شَمسِ تبریزی سْتَت؟
گفت آریّ و بُرون آوَرْد مُهرِ دِلْبَری