تا بِنَسْتانی تو اِنْصاف از جُهودِ خیبری
جان به جانان کِی رَسانی؟ دلْ به حضرت کِی بَری؟

جعفرِ طیّاروار ار آب و از گِل کِی رَهی
تا نَخَندی اَنْدَر آتش، هَمچو زَرِّ جعفری؟

دل نَبینَد آن کِه باشد جسم و جان را او حِجاب
سَر ندارد آن کِه بِنْهَد پا دَرین رَهْ، سَرسَری

تا دو چَشمَت بَسته باشد، اَنْدَرین بازارگاه
سَخت اَرْزان می‌فُروشی، لیک اَنْبان می‌خَری