۲۲۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۵۶

در داغ غوطه خورد دل غم سرشت ما
با کعبه هم لباس شد آخر کنشت ما

از سنگ کودکان سر ما لاله زار شد
خط شکسته بود مگر سرنوشت ما؟

برق از زمین سوخته نومید می رود
دوزخ چه می کند به دل غم سرشت ما؟

هرگز چنان نشد که شود مصدر اثر
مطلب چه بود ازین تن خاکی سرشت ما؟

یک اهل دل به سایه دیوار ما نخفت
بالین یک غریب نگردید خشت ما

صائب از خاکمال حوادث شدیم خاک
خط غبار بود مگر سرنوشت ما؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۵۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.