۴۶۵ بار خوانده شده

فقرۀ ۱۱۲

شراب به پیمان (‌یعنی به اندازه‌) خور چه هر که او شراب بی‌پیمان خورد، بسا گنه که از وی آید.

اگر باده نوشی به پیمانه نوش
به آیین مردان فرزانه نوش

کز افزونی می ز دل‌ها گناه
برُوید، چو از تند باران گیاه

وگر گفتهٔ من پسند آیدت
مخور می که از می گزند آیدت

‌بود سوزیان این می لعل‌پوش‌
زیانش ز تو، ‌سودش از می‌فروش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فقرۀ ۱۱۱
گوهر بعدی:فقرۀ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.