۳۸۰ بار خوانده شده

فقرۀ ۹

باستان (‌آغاز و همواره‌) و همه گاه امید بر یزدان دار و دوست آن گیر که ترا سودمندتر بود.

امیدت به دادار دارنده بند
گزین دوستی کت بود سودمند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فقرۀ ۸
گوهر بعدی:فقرۀ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.