دلم از مردم ری سخت ملول است که نیست
هیچ پوشیده زکس کفرنمایان همه

لذت روح برم چون به خراسان گذرم
ز آن که محکم نگرم پایهٔ ایمان همه

مردمش ساکن اقلیم جنانند و بود
بقعهٔ سبط نبی روضهٔ رضوان همه

همت و غیرت این قوم نگهبان بودست
ملک جم را، که خدا باد نگهبان همه