خواجه برفت و خفت به خاک وتو ز ابلهی
در ماتمش به ناله و آه اندری هنوز

بزدود خاک تیره از او آب و رنگ و تو
در جامه کبود و سیاه اندری هنوز

مگری برآن که رخت به منزل کشید و رفت
بر خویشتن گری که به راه اندری هنوز