۲۳۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶ - فتنه بیدار شد

یارم از خوابگاه من برخاست
فتنه بیدار شد که زن برخاست

بت من سر ز خوابگه برکرد
وز چمن شاخ یاسمن برخاست

پیش زلف سیاهش آهوی چین
از سر نافهٔ ختن برخاست

وان که بسپرد دل بدان سر زلف
از سر جان بستن برخاست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - براثر توقیف روزنامه نوبهار
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - صفای هر چمن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.