۲۵۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱ - خانهٔ آخرت

بنده را جایگه دو داد خدای
هم بدین‌،‌ نیک بنده را بنواخت

تا بدان جایگه کشاند جان
چون ازین جای تن همی پرداخت

چون در اینجاش خانه بایستی
هم در آنجاش خانه باید ساخت

ای دربغ آن که خانه ناکرده
هم به‌ناگاه مرگش اندر تاخت

کرد از این خانه جای خویش تهی
وندران خانه جای خود نشناخت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰ - شوری‌
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲ - انتخابات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.