۳۲۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۴

ای از تو همیشه کار پندار به برگ
در گوش تو هر زمان همی گوید مرگ

کای برشده بر هوا، ز گرمی چو بخار
باز آی به خاک سرد گشته چو تگرگ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.