۳۵۱ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

زین تابش آفتاب و تاریکی میغ
زین بیهده زندگانی مرگ آمیغ

با خویشتن آی تا نباشی باری
نه بوده به افسوس و نه رفته به دریغ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.