۳۵۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۸

ای کرده فریبنده جهانت گستاخ
می آیی و می روی در او پهن و فراخ

گوی نرسد مرگ به من؛ چون نرسد؟
نه پای وی آبله، نه کفشش سوراخ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.