۲۵۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۴۲۳

یا رَشَأً فَدَیتُهُ مِنْ زَمَنٍ رَأَیْتُهُ
لَسْتَ تَقُولُ اِنَّنی اَرْحَمُ مَنْ سَبَیْتُهُ

مُحْرِقُنی بِرَدِّهِ کَفّی اِذا دَعَوْتُهُ
مُحْتَجِبٌ بِصَدِّهِ عَنّی اِذا اَتَیْتُهُ

آهِ اَلَیْسَ ناظِری مُخْتَلَفٌ لِطَیْفِهِ
آهِ اَلَیْسَ مُهْجَتی مَسْکَنُهُ وَ بَیْتُهُ

قَدْ زَرَعَ الْفِراقُ فی خَدِّی بَذْرَ زَعْفَرٍ
وَشَتْ عَلَی الْعُیونِ مِن کَثْرَةِ ما سَقَیْتُهُ

قَوْسُکَ حَیْثُ مارَمَی السَّهْمَ اَصابَ مُقْلَتی
سَهْمُکَ ظَلَّ مِنْ دَمی یَکْتُبُ قَدْ کَفَیْتُهُ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.