۳۴۹ بار خوانده شده

رباعی شمارۀ ۱۷

ایام چو آتشکده از سینهٔ ماست
عالم کهن از وجود دیرینهٔ ماست

اینک به مثل چو کوزه‌ای آب خوریم
از خاک برادران پیشینهٔ ماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.