۳۰۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۳۶۰

ای نَقْد تو را زَکاتْ نَسیه
بازآ زِ خدا جَزاتْ نَسیه

آید زِ خدا جَزایِ خیرت
در نَقْدْ بَلا، نجاتْ نَسیه

پیش از تو جِهات نَقْد بوده‌ست
از شومیِ تو جِهاتْ نَسیه

این دولتِ تازه بی‌تو بادا
ای طَلْعَتِ تو بَیانْ نَسیه

زیرا که به فالِ نَحْس هستَت
مرگِ نَقْد و حَیاتْ نَسیه

بر تو همه چیز نَسیه بادا
اِلّا نَبُوَد مَماتْ نَسیه

چون جُرمِ تو نَقْد و توبه نَسیه‌ست
دادت امشب بَراتْ نَسیه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۵۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.