۳۰۸ بار خوانده شده
ای رویِ تو رویَم را چون رویِ قَمَر کرده
اَجْزایِ مرا چَشمَت اَصْحابِ نَظَر کرده
بادِ تو درختم را در رَقص دَرآوَرْده
یادِ تو دَهانَم را پُرشَهْد و شِکَر کرده
دانی که درختِ من، در رَقص چرا آید
ای شاخ و درختم را پُربَرگ و ثَمَر کرده
از برگ نمینازد، وَزْ میوه نمییازد
ای صبرِ درختم را تو زیر و زَبَر کرده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
اَجْزایِ مرا چَشمَت اَصْحابِ نَظَر کرده
بادِ تو درختم را در رَقص دَرآوَرْده
یادِ تو دَهانَم را پُرشَهْد و شِکَر کرده
دانی که درختِ من، در رَقص چرا آید
ای شاخ و درختم را پُربَرگ و ثَمَر کرده
از برگ نمینازد، وَزْ میوه نمییازد
ای صبرِ درختم را تو زیر و زَبَر کرده
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۱۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.