۳۳۷ بار خوانده شده

من اَمَنَ بطاعته فقد خَسَر خُسراناً مبینا

روبهی پیر روبهی را گفت
کای تو با عقل و رای و دانش جفت

چابکی کن دو صد درم بستان
نامهٔ ما بدین سگان برسان

گفت اجرت فزون ز دردسر است
لیک کاری عظیم با خطر است

زین زیان چونکه جان من فرسود
درمت آنگهم چه دارد سود

ایمنی از قضایت ای الله
هست نزدیک عقل عین گناه

ایمنی کرد هر دو را بدنام
آن عزازیل و آن دگر بلعام
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:در اتّصال بدو گوید
گوهر بعدی:من زَهَد فی‌الدّنیا وَجَد مُلکا لایبلی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.