۲۴۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۷۹

بردار نقاب و می نگر آن رویش
دانی که نقاب چیست یعنی مویش

موئی ز سر زلف نگارم به کف آر
آنگه بنشین و خوش خوشی می بویش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.