۲۵۹ بار خوانده شده

قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۸

نعمت اللهم وز آل رسول
محرم عارفان ربّانی

قرة العین میر عبدالله
مرشد وقت و پیر و نورانی

پدر او محمد آن سید
که نبودش به هیچ رو ثانی

باز سلطان اولیای جهان
میر عبدالله است تا دانی

پیر کامل کمال دین یحیی
سید مسند مسلمانی

پدرش هاشم است و جد موسی
مادرش شاهزاده سامانی

دیگر آن جعفر خجسته لقا
روح محض لطیف روحانی

سید صالحان که صالح بود
جمع می بود از پریشانی

میر حاتم که نزد همت او
مختصر بود عالم فانی

باز سید علی عالی قدر
کان احسان و بحر عرفانی

ابراهیم آن که روح می بخشد
نفسش درگه سخن رانی

پادشاه ممالک دانش
بود سید علی کاشانی

میر محمد که بندگان درش
در جهان یافتند سلطانی

شاه سادات سید اسمعیل
آفتاب سپهر سبحانی

ابی عبدالله آنکه روح امین
گفت او را که جمله را جانی

باز امام محمد باقر
مخرب کفر و دین را بانی

پدر او علی وابن الحسین
آنکه زین العباد می خوانی

باز امام به حق حسین شهید
نور چشم علی عمرانی

آن وصی رسول بار خدای
والی ملکت سلیمانی

آنکه باشد در مدینهٔ علم
کوری خارجی و مروانی

نوزدهم جد من رسول خداست
آشکار است نیست پنهانی

هست فرزند من خلیل الله
باد یارب به بنده ارزانی

اختلاف صور فراوان است
لیک معنی یکی است تا دانی

لشکر پادشه بسی باشد
شاه جائی یکیست تا دانی

هر کسی را شکی بود به خدا
سیدم بی شکیست تا دانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۷
گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۱۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.