۲۳۵ بار خوانده شده

قطعهٔ شمارهٔ ۱

قرب صدسال عمر من بگذشت
قصد موری نکرده ام به خدا

نان خود خورده ام ز کسب حلال
مال غیری نخورده ام به خدا

در خرابات عشق رندانه
روزگاری سپرده ام به خدا

به خدا زنده ام به حق رسول
گرچه از خویش مرده ام به خدا

موی هستی به تیغ سرمستی
از سر خود سترده ام به خدا

تا عزیز خدا و خلق شدم
ذاکرانه شمرده ام به خدا

نفس خود به یاد سید خویش
عزت کس نبرده ام به خدا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:قطعهٔ شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.