نَحْنُ اِلی سَیِّدِنا راجِعُون
طَیِّبَةَ النَّفْسِ بِهِ طایِعُون

سَیِّدُنا یُصْبِحُ یَبْتاعُنا
اَنْفُسَنا نَحْنُ لَهُ بایِعُون

یُفْسِدُ اِنْ جاعَ اِلی مَأْکَلٍ
نَحْنُ اِلی نَظْرَتِةِ جایِعون

سَوْفَ تُلاقِیهِ بِمیعادِهِ
تَحْسَبُ اَنّا اَبَدًا ضایعون؟