گاهی به غم و گهی به شادی
دکان خوشی درش گشادی

هر رخت که بود در خزینه
بر درگه خویشتن نهادی

از خود بخری به خود فروشی
در بیع و شری چه اوستادی

سرمایهٔ ما به باد دادی
با ما تو کجا در اوفتادی

معشوق خودی و عاشق خود
هم عشق و داد خویش دادی

فرزند تو اَند جمله عالم
اسرار تو است هر چه زادی

تو سید عالمی به تحقیق
زآنروی که پادشه نژادی