۲۲۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۴۷۰

همه عین همند تا دانی
همه جام جمند تا دانی

باده نوشان که همدم مایند
عاشق بی غمند تا دانی

هفت دریا به پیش دیدهٔ ما
به مثل شبنمند تا دانی

نازنینان و سرو بالایان
در چمن می چمند تا دانی

بندگان جناب سید ما
در حرم محرمند تا دانی

رند و ساقی یکی است دریابش
جام و می همدمند تا دانی

گرچه بسیار عاشقان باشند
همچو سید کم اَند تا دانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.