۲۴۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۳۸۰

حضور یار بی اغیار خوش بو
بهشت جاودان با یار خوش بو

دلارامی که با من در میان است
کناری با چنان دلدار خوش بو

گل با خار خوش باشد ولیکن
اگر باشد گل بی خوار خوش بو

خراباتست و ما مست و خرابیم
چنین بزم و چنان خمّار خوش بو

در این بتخانهٔ صورت به معنی
اگر یابی بت عیار خوش بو

به تیغ عشق او گر کشته گردی
فتاده بر سر بازار خوش بو

به شادی نعمت الله گر خوری می
شوی از عمر برخوردار ، خوش بو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.