در ره عاشقی به جان می رو
عاشقانه به جان روان می رو

راه عشاق را نهایت نیست
جاودان همچو عاشقان می رو

بی نشان است راه اهل طریق
بگذر از نام و بی نشان می رو

ذوق داری که جام می نوشی
بر در خانهٔ مغان می رو

این و آن را به این و آن بگذار
بی خیالات این و آن می رو

بی سر و پا رفیق یاران باش
از مکان سوی لامکان می رو

در خرابات می رود سید
با چنین همرهی چنین می رو