من به او زنده توئی زنده به جان
این چنین زنده نباشد آن چنان

نوش کن آب حیات معرفت
تا چو خضر زنده مانی جاودان

صورت و نقشی که آید در نظر
چو خیال اوست بر چشمش نشان

ساقیم مست است و جام می به دست
در سرابستان جان عاشقان

موج و دریا نزد ما هر دو یکیست
یک حقیقت در ظهور این و آن

جملهٔ اشیاء نشان نام اوست
گرچه او را نیست خود نام و نشان

گفتهٔ سید حیات جان ماست
لاجرم در جان ما باشد روان