۲۵۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۲۰۷

از ما کناره کردی ما با تو درمیانیم
با ما تو این چنینی ، ما با تو آنچنانیم

روز الست با تو عهد درست بستیم
نشکسته ایم ، جاوید ثابت قدم برآنیم

نقش خیال غیرت در دیده گر نماید
غیرت کجا گذارد از دیده اش برانیم

رندی اگر بیابیم بوسیم دست و پایش
ور زاهدی ببینیم در مجلسش نمانیم

برخاستن توانیم مستانه از سر سر
اما دمی نشستن بی تو نمی توانیم

آئینه منیریم روشن به نور رویت
جام جمیم دایم در بزم شه روانیم

رندانه در خرابات پیوسته در طوافیم
جز قول نعمت الله شعری دگر نخوانیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.