۲۱۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۴۴

مائیم که مظهر صفاتیم
سر حلقهٔ عارفان ذاتیم

سیاح ولایت قدیمیم
هم ساکن خطهٔ جهاتیم

باقی به بقای ذات عشقیم
ایمن ز حیات و از مماتیم

دانندهٔ سر حرف گوئیم
پرگار وجود کایناتیم

خضریم که رهنمای خلقیم
پروردهٔ چشمهٔ حیاتیم

او بحر محیط ، ما چو موجیم
او نیشکر است و ما نباتیم

ما بندهٔ سیدیم از جان
بیزار ز لات و از مناتیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۴۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.