۲۴۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۳۷

بی‌نشانی را نشانش یافتیم
گنج پنهانی عیانش یافتیم

صورت و معنی عالم دیده ایم
این معانی را بیانش یافتیم

آنکه عقل از دیدنش محروم ماند
عاشقانه ناگهانش یافتیم

دیده ایم آئینهٔ گیتی نما
آشکارا و نهانش یافتیم

دلبر سرمست در کوی مغان
در میان عاشقانش یافتیم

هرچه آید در نظر ای نور چشم
جسم او دیدیم و جانش یافتیم

مظهر ذات و صفات کبریا
سید آخر زمانش یافتیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۳۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.