۲۴۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۲۳

توبه از می کجا کنم نکنم
ترک رندی چرا کنم نکنم

نکنم توبه از می و رندی
بنده هرگز خطا کنم نکنم

بزم عشق است و عاشقان سرمست
جای دیگر هوا کنم نکنم

دامن ساقی و لب ساغر
تا قیامت رها کنم نکنم

جز به دُردی درد دل جانا
درد خود را دوا کنم نکنم

کشتهٔ تیغ عشق مطلوبم
طلب خونبها کنم نکنم

عشق سید که راحت جان است
از دل خود جدا کنم نکنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۲۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.