۳۸۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۱۲

غم مخور یارا که غمخوارت منم
این جهان و آن جهان یارت منم

بر سر بازار ملک کائنات
اول و آخر خریدارت منم

رو به داروخانه و درد من آر
چون شفای جان بیمارت منم

گر به دوزخ می کشندت خوش برو
چون که در آتش نگهدارت منم

ور به جنت می روی بی ما مرو
چون فروغ باغ و گلزارت منم

یک دو روزی هر کجا خواهی برو
بازگشت آخر کارت منم

هاتفی از غیب می داد این ندا
نعمت اللها طلبکارت منم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.