۲۳۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۸۷

همچو ما کیست مست در عالم
عاشق و می پرست در عالم

شادی ما شراب می نوشد
رند مستی که هست درعالم

باش عهد درست پیوسته
تا نیابی شکست در عالم

عارف حق پرست دانی کیست
آنکه از خود برست در عالم

بر در می فروش بنشستم
که از این به نشست در عالم

نیک بنگر در آینه او را
تا نگوئی بدست در عالم

سید کاینات مظهر ذات
آنکه جد من است در عالم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.