۲۵۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۰۷۰

یا تو تُرُش کرده رو، مایه دِهِ شِکَّران
تَنگِ شِکَر می‌کَشَد تا بِنَهَد در میان

سِرکه فروشانْ هَلا، سِرکه بِریزید زود
تا که عَسَل پُر کُند آن شَهِ شِکَّرلَبان

سِرکهٔ نُه ساله را بَهرِ خدا را بِریز
چونک بِریزی، بیا تا دَهَمَت من نشان

طوطیِ جانِ تو را سِرکه نَوا کِی دَهَد؟
بُلبُلِ مَستِ تو را شَرط بُوَد گُلْسِتان
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.