۲۳۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۶۰

چه خوشحالی که می یابم جمالش
چه خوش خوابی که می بینیم خیالش

بیا بر چشم ما بنشین زمانی
که تا بینی به چشم من جمالش

برای حسن او فالی گرفتم
برآمد سورهٔ طه بفالش

مثالش می نماید جام باده
نظر کن در مثال بی مثالش

خراباتست و ما مست و خرابیم
نخواهد بود عقل اینجا مجالش

دلم در بحر عشقش غرقه گردید
ندانم تا چه شد بیچاره حالش

حلالش باد جان من حلالش
می وحدت به شادی نعمت الله
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۵۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.