۲۴۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۲۷

دُرد دردش بنوش خوش می باش
کسوت او بپوش خوش می باش

به خرابات رو خوشی بنشین
همدم میفروش خوش می باش

ساقی ار می دهد تو را جامی
بستان و بنوش خوش می باش

همچو خم شراب مستانه
گرم شو خوش بجوش خوش می باش

همه میخانه گر دهد ساقی
عاشقانه بنوش و خوش می باش

نوش کن جام می که نوشت باد
تا نیائی به هوش و خوش می باش

سخن از ذوق نعمت الله گو
ور نگوئی خموش و خوش می باش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۲۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.