۲۸۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۱۰

هر که او عین ما به ما جوید
یابد او هر چه از خدا جوید

دُرد دردش به ذوق می نوشد
دردمندی که او دوا جوید

مبتلائی که یافت ذوق بلا
روز و شب از خدا بلا جوید

در خرابات عشق مست و خراب
دائما گردد و مرا جوید

جام گیتی نما گرفته به دست
هرچه او را سپرده واجوید

عقل باشد ز عشق بیگانه
آشنا یار آشنا جوید

رند مستی که نعمت الله یافت
دنیی و آخرت کجا جوید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.