۲۹۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۶۶۷

پادشه حکم ما روان بنمود
هم به نام خودش نشان بنمود

هر چه در غیب و در شهادت بود
همه ایثار بندگان بنمود

در میخانه را گشود به ما
راز پنهان به ما عیان بنمود

حکم تاج و کمر به ما بخشید
این عطا او به ما چنان بنمود

رو در آئینهٔ دلم بنمود
نام تمثال خویش جان بنمود

نقد گنج خزانهٔ اسما
جمله انعام این و آن بنمود

نعمت الله در ازل بنواخت
تا ابد میر عاشقان بنمود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.