۲۳۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۶۰۴

جام و می بخشید و می وی می دهد
ور نباشد جام می کی می دهد

عالمی از جود او موجود شد
این کرم بین شی بلا شی می دهد

رند سرمست ار بیابد می فروش
می نوازد بارها می می دهد

هرچه ما را می دهد شاه و گدا
در حقیقت حضرت وی می دهد

مجلس عشق است و ما مست و خراب
ساقی ما می به هی هی می دهد

دردم نایی نفس او می دمد
آن چنان آواز از نی می دهد

نعمت الله را به ما بخشید باز
لطف او نعمت پیاپی می دهد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.