۲۴۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۳۶

می محبت او راحتی به جان بخشد
حیات طیبه و عمر جاودان بخشد

بنوش جام شرابی که نوش جانت باد
که لطف ساقی ما رند را به آن بخشد

ز قبله سر کویش دگر نپیچم روی
اگر خدای مرا بعد از این امان بخشد

چه پادشاه کریم است حضرت سلطان
هزار گنج به هر بنده رایگان بخشد

به عشق داغ محبت نهاده ام بر دل
ببین نشان محبت که آن نشان بخشد

کمال بخشش ساقی نگر که رندان را
شراب و نقل فراوان به هر زمان بخشد

چنانکه سید ما بخشش از خدا دارد
عجب مدار که او نیز آن چنان بخشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.