۲۸۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۴۷۱

عاشقانی که در جهان باشند
همچو جان در بدن روان باشند

می و جامند همچو آب و حباب
موج و دریا همین همان باشند

خوش کناری گرفته‌اند زَ اغیار
گر چه با یار در میان باشند

از همه پادشه نشان دارند
بی‌نشانی از آن نشان باشند

خلق و حق را به ذوق دریابند
واقف از سر این و آن باشند

نعمت‌الله را به دست آور
تا بدانی که آنچنان باشند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۷۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.